Όνομα: _____________________________________ ημερομηνία: ______________

Ενότητα 7^η

Η ΕΛΙΑ

   Μια ?έρα του Νοέ?βρη, που ό?ως θα 'λεγε κανείς πως πιο πο­λύ ταίριαζε στην άνοιξη παρά στο φθινόπωρο, ο Σωτήρης πέταξε την ιδέα: «Πά?ε για παιχνίδι στις ελιές;».Όλοι συ?φωνήσα?ε α?έ­σως, φύγα?ε βολίδα, ούτε που καταλάβα?ε πώς βρεθήκα?ε στο ?εγάλο ελαιώνα. Εκεί πιάσα?ε το κυνηγητό. Κι η ώρα πέρασε.

   Κάποια στιγ?ή η Αγγελικούλα, που τα ?άγουλά της ήταν κατα­κόκκινα και είχε γίνει όλο λάσπες, κλαψούρισε: «Κουράστηκα! Ας κάτσου?ε κάπου». «Αχ! Ναι» συ?φωνήσα?ε ?αζί της και κοιτάξα­?ε γύρω γύρω να βρού?ε πού να καθίσου?ε. Οι ?ατιές ?ας στάθη­καν πάνω σε ?ια ?εγάλη ελιά, που τα ?εγάλα κλαδιά της απλώνο­νταν παντού. Τρέξα?ε όλοι προς τα εκεί, καθίσα?ε από κάτω, κά­ποιοι ξάπλωσαν στις ρίζες της, πιάσα?ε τη συζήτηση.

   Ξαφνικά ο Κωστής σήκωσε το Χέρι κι έδειξε δίπλα ?ια ?ικρή, κοντή, ό?ορφη, χαρού?ενη ελιά. «Κοιτάξτε την, που 'χει ακό?α λίγες ελιές πάνω της. Δεν τις ?άζεψαν ακό?α. Τι λέτε; Πά?ε να τις ?αζέψου?ε ε?είς;» είπε ?' ενθουσιασ?ό. «Πώς;» ρώτησε η Ελένη. «Όπως οι ?εγάλοι, καλέ!» της απάντησε ο Κωστής. «Θα πάρου?ε εκείνο εκεί το ραβδί και θα χτυπήσου?ε τα κλαδιά για να πέσουν οι ελιές κάτω. Ελάτε, πά?ε!» Και σήκωσε απ' το χώ?α το ραβδί που 'χαν αφήσει οι εργάτες που ?άζευαν τις ελιές.

   Έγινε ?εγάλη φασαρία ... Φωνές, σπρωξί?ατα, γέλια, πηδή?ατα, χτυπή?ατα πάνω στα κλαδιά, να βλέπα?ε ποιος θα' ριχνε τις πε­ρισσότερες ελιές. «Δώσ' ?ου κι ε?ένα λίγο το ραβδί!» φώναζε ο Σωτήρης στον Κωστή. Εκείνος του το 'δωσε και πήγε ν' ανέβει πά­νω στον κορ?ό.

   Πρώτη φορά που 'δα δέντρο να τσακίζεται. Κι ο θόρυβος που 'καναν τα κλαδιά καθώς έσπαγαν δεν έ?οιαζε καθόλου ?' ό,τι θα ?πορούσα ποτέ να φανταστώ. Ύστερα είδα το δεντράκι σαν να γο­νάτιζε ?προστά ?ας ?ε τα κλαδιά του τσακισ?ένα να σωριάζονται στη γη.

    Από ?ακριά ακούσα?ε κάποιο θόρυβο, σαν να' ρχόταν κάποιος. «Πά?ε να φύγου?ε» είπε ο Κωστής. Κι όλοι έτρεξαν γρήγορα ?α­κριά. Για ?ένα ό?ως ήταν πια πολύ αργά να τους ακολουθήσω. Το ?όνο που κατάφερα ήταν να κάνω δύο βή?ατα πίσω κι εκεί να κρυ­φτώ ?ες στα κλαδιά κάποιου θά?νου.

Η γριούλα που πλησίασε δε ?' είδε. Είδε ό?ως το σπασ?ένο δέ­ντρο και στα?άτησε, πλησίασε, το κοίταξε ?ε λύπη, ?ετά έσκυψε, ανασήκωσε τρυφερά τα σπασ?ένα κλαδιά. 'Ενας βαθύς αναστεναγ­?ός βγήκε απ' το στήθος της, σαν αγκο?αχnτό.

Εκείνο το βράδυ ήταν απ' τα πιο άσχη?α της ζωής ?ου. Δεν ?πό­ρεσα να κλείσω ?άτι. Η εικόνα της τσακισ?ένης ελιάς δε ?ου' φευγε απ' το ?υαλό. Οι τύψεις γι' αυτό που κάνα?ε ?ε κυνηγούσαν και σκεφτό?ουν τι θα ?πορούσε να γίνει για να διορθωθεί η ζη?ιά. Ό?ως δεν έβρισκα τίποτα. Αχ! Αν το 'ξερα τι θα γινόταν, δε θ' άφηνα κανέναν να πλησιάσει την ελιά.

Από το βιβλίο Η γλώσσα ?ου για την τετάρτη Δημοτικού, τεύχος 3, ΟΕΔΒ, Αθήνα, 2005 (διασκευή)

1. Να αριθμήσετε τις παραγράφους του κειμένου

2. Να βρείτε και να υπογρα??ίσετε τα σn?εία του κει?ένου στα οποία υπάρχει ασύνδετο σχήμα .

3. Να βρείτε τις λέξεις του κει?ένου στις οποίες υπάρχει έκθλιψn, αποκοπή  ή  αφαίρεση  και να τις γράψετε στη  σωστή  θέσn του παρακάτω πίνακα, δίνοντάς τους πίσω το φωνήεν που έχασαν.

                                                ,

1. 4.Να συμπλnρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με το σωστό τύπο του παθητικού αορίστου των ρnμάτων που βpίσκovται στις παρενθέσεις.

1) Όταν ?????????..(ακούγομαι) κάποιος θόρυβος, τα παιδιά.............................. (φοβάμαι) και ??????????(απομακρύνομαι) γρήγορα.

2) ????????..(Κοιτάζομαι) μεταξύ μας και αποφασίσαμε να ???????.. (στέκομαι) για λίγο κάτω από ένα δέντρο για να????????..   (ξεκουράζομαι).

3) «Εσύ,???????.. (τινάζομαι) καλά από τα χώματα!» μου φώναξε η μητέρα μου. Και, αφού ????????.. (στρέφομαι) προς τους άλλους, είπε: «Κι εσείς ???????? (εξαφανίζομαι) από μπροστά μου!»

5. Να συμπλnρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με το σωστό τύπο των αυτoπαθών αvτωνυμιών.

Αυτός μιλάει με ????????.            .

Γιατί καταστρέφετε ????????????;

Δεν αναγνωρίζω  ???????????..

Η αδερφή μου καμαρώνει ???????????? στον καθρέφτη.

Πρέπει να είσαι κύριος ????????..

6. Να γράψετε τα υποκοριστικά των παρακάτω λέξεων του κειμένου. Σε κά­ποιες λέξεις μπορεί να σχnματiζοvται περισσότερα από ένα υποκοριστικά.

                                    .